Casa Giallo Managed By Dedeman

Bir Bahar Masalı: Casa Giallo’da Uyanmak

“Şehirden biraz uzaklaşayım, biraz nefes alayım, belki birkaç kuş sesiyle uyanırım” diyerek çıktım yola… Ama kabul etmeliyim, karşıma çıkan manzara bu kadarını bile hayal edemeyeceğim kadar güzeldi. Şu an Casa Giallo by Dedeman’da, Sapanca’da, doğayla iç içe bir bahar tatilinin tam kalbindeyim. Hani bazı yerler ilk adımda sizi sarar ya… İşte tam öyle.

Sabah gözlerimi açtığımda karşımdaki manzara tablo gibi: yeşilin binbir tonu, maviyle iç içe geçmiş… Sessizlik öyle huzurlu ki, sanki doğa bana “bugün sadece kendin için yaşa” diyor. Cam kapıyı açıp terasa adımımı attığımda içime çektiğim havada çam kokusu, toprak ve yeni açmış çiçeklerin kokusu var. “Hah” dedim kendi kendime, “burada iyileşeceğim ben.”

Casa Giallo öyle bir yer ki, her detay ince ince düşünülmüş. Odamda şömine yanıyor, jakuzi tıkır tıkır çalışıyor, terastan dışarı bakarken sadece kuşların sesi eşlik ediyor bana. Evcil hayvan dostu olması ayrı bir güzellik. 12 yaş üstü misafir kabul ediliyor, yani çocuk cıvıltısı değil, doğanın sesiyle baş başasınız. Şu an resmen kendimi ödüllendiriyorum ve içimde bir ses sürekli “iyi ki” diyor.

Peki neden tam da bu dönemde Sapanca?

Çünkü bahar burada başka. Maviyle yeşilin aşk yaşadığı bir yer burası. Şehirden sadece birkaç saat uzaklıkta ama bambaşka bir dünyadayım. Sapanca Gölü’nün kıyısında bisiklet sürerken saçlarınıza karışan rüzgar, Kartepe’de karla baharın el sıkıştığı manzaralar, Soğucak Yaylası’nda orman kokusu eşliğinde yürüyüşler… Hepsi hem bedenime hem ruhuma terapi gibi geliyor.

Bir de sabah göl kenarında yapılan o köy kahvaltısı yok mu… Zeytin, peynir, taze köy ekmeği, ballı kaymak derken “bunu şehirde neden yemiyoruz biz?” diye düşündüm istemsizce. Akşamüstü göl kıyısında alabalık, fonda gün batımı… İşte yaşamak dediğin böyle bir şey.

Biraz da efsane, biraz da sır…

Sapanca Gölü’nün altında bir zamanlar zengin ama kibirli bir kasabanın yattığını biliyor muydunuz? Efsaneye göre, sadece bir sabancı dervişe kapısını açmış, geri kalanlar kovmuş. Sonra? Kasaba sulara gömülmüş, geriye göl kalmış. Ve adı da Sapanca olmuş. Bugün hâlâ sular çekildiğinde minare kalıntıları göründüğü söyleniyor… Gölün karşısında dururken bu hikayeyi düşünmek bile insanı zamanın dışına çıkarıyor.

Lezzetler mi? Aman aman…

Ben şehirli halimle ne bulsam yiyeyim modundayım zaten ama burası bambaşka. Islama köfteyi Meşhur Hacıbekir’den yedim, köfte güzeldi ama o ekmekle birleşince… nasıl desem… resmen bir aşk hikayesi. Ardından gelen pekmezli ayva dolması… Tatlı mı, tuzlu mu hâlâ karar veremedim ama üçüncü kaşığı yerken bu sorunun önemsizliğini fark ettim. Bir de balkabaklı ekmek… İç sesi “çantaya iki dilim atar mıyım acaba?” diye fısıldayanlar yalnız değilmiş, söyleyeyim.

Gece eğlencesi? Elbette var.

Enerjiniz varsa Radio Pub Performance Hall’da canlı müzik şahane. Arabesque Lounge’da arkadaşlarla sohbet edip bir içki içebilirsiniz ya da Göl Evi Sapanca’da yıldızlara bakarak geceyi noktalamak mümkün. Hepsi mümkün burada.

Peki neden Casa Giallo?

Çünkü doğanın ortasında ama konforun kalbinde. Jakuzi, şömine, teras, tablo gibi bir manzara… Evcil hayvan kabul ediyorlar, çocuk gürültüsü yok (12 yaş sınırı), dört mevsim açık ama baharda bambaşka. Üstelik @kucukoteller’den bulduğunuzu söylerseniz %10 indirimli kalıyorsunuz.
Sapanca Gölü’ne sadece 3 km uzaklıkta.

Tatil sadece uzaklara gitmek değilmiş… Bazen içindeki baharı bulmakmış.
Ben buldum. Şimdi sıra sende.
Yoksa sen hâlâ şehirde misin?