Erciyes'te Ne Yapılır?

Erciyes’e gitmek aslında bir yere varmak değil, biraz kendine yaklaşmaktır. İlk bakışta karlı zirvesiyle uzakta ve soğuk görünür belki ama yaklaştıkça içinde sıcak bir şeyler kıpırdamaya başlar. İnsan orada sadece geziyor ya da kayak yapıyor olmaz, bir şeyleri hatırlar, bir şeylerden uzaklaşır, bir şeylere yeniden dokunur. Karın içine atılan bir kahkaha, teleferikte sırtını dağa yaslayıp boşluğa bakmak, ya da bir fincan çayın buğusuna sessizce dalmak. Bunlar Erciyes’te “yapılan” şeylerdir, evet, ama daha çok “hissedilen” şeylerdir aslında.Kaymayı bilmeyen bile kendini pistin kenarına atar, çünkü karın sesi bile yetiyor bazen. Düşersin, kalkarsın, gülersin. Şehirde unutulmuş refleksler, orada yeniden hatırlanır. Üşümek bile güzeldir Erciyes’te. Elidonar ama sonra bir soba başında ısınırsın ve o sıcaklık çok daha kıymetlidir. Bir köşede mantı yersin belki, üstüne bir nevzine tatlısı. Doymak değil, hatırlamak için yersin, çocukluğunu, anneni, sessiz bir sofrayı belki. Yazın gidersen, bu sefer kar yerine rüzgar sarar seni. Dağ yürüyüşüne çıkarsın, yorulursun ama içinden bir yük inmiş gibi hissedersin. Oturursun bir kayanın üstüne, gözlerini kaparsın, hiçbir şey düşünmezsin ve belki de uzun zamandır ilk kez gerçekten orada, o anda bulunursun. Erciyes’te zaman farklı akar. Saatlerin değil, kalbin ritmiyle yaşanır her şey. Gökyüzü daha net, sessizlik daha derin, sen daha sensindir. İnsan oraya “ne yaparım?” diye değil, “ne hissederim?” diye giderse, boş dönmez. Çünkü Erciyes’te insan gibi yaşanır. Ve bazen sadece bu bile yeter.

Konaklama önerileri için Erciyes Otelleri sayfamızı inceleyebilirsiniz.